De beste hedendaagse Russische literatuur ontstaat tegenwoordig niet meer binnen Rusland, maar vooral in het buitenland.
Veel tegenstanders van de oorlog in Oekraïne zijn gevlucht, wat volgens experts een nieuwe exodus vormt: de vijfde emigratiegolf in ruim honderd jaar. Deze golf heeft grote invloed op de literaire productie, die steeds vaker door uitgeweken auteurs wordt voortgebracht. Binnen Rusland zijn anti-oorlogsuitingen steeds moeilijker openbaar te maken.
Dichters als Vera Pavlova, die inmiddels in Toronto woont, schrijven krachtige poëzie waarin de gruwelen van de oorlog worden beschreven. Door censuur en repressie is het risicovol om dergelijke gedichten in Rusland te verspreiden, wat leidt tot gevangenschap van schrijvers. Tegelijkertijd ontstaat er een explosie van creativiteit onder jonge experimentele dichters in ballingschap.
Terwijl veel binnenlandse werken pro-oorlogsgezind zijn, kleuren exiliedichters met hun literaire werk hoop en verzet, ook al worstelen zij met de taal van de agressor. De kunst en poëzie bieden voor velen een uitlaatklep en houden het verzet levend.
