Foto: Kovop58 / Sfam photo / Shutterstock.com
Hoewel nog steeds honderden coronapatiënten in het ziekenhuis liggen, neemt de motivatie onder het zorgpersoneel langzaam af. “Ik mis het applaus. Vier weken geleden stond Nederland nog voor ons te klappen. Nu is het al weken stil”, zegt ic-verpleegkundige Marije Verkerke.
Het laatste landelijke applaus voor de zorg was op 17 maart. “Inmiddels is er dus al bijna een maand niet meer geklapt, terwijl ik verdomme wel elke dag coronapatiënten sta te helpen”, zucht Marije. “Dan vraag ik me af: waar is het respect gebleven? Of is iedereen alweer vergeten wie hier de helden zijn?”
Marije walgt van het gebrek aan waardering. “De mensen denken: ik hoef toch niet élke dag te klappen? Nee, het is niet verplicht. Maar als jij straks met corona op de intensive care ligt, dan wil je toch ook elke dag door ons beademd worden? Nou dan.”
Marije hoopt dat Nederland vanavond weer gewoon op het balkon staat te applaudisseren. “Kijk, ik wil best mijn werk doen, maar ik wil er wel een stukje waardering voor terug”, moppert ze. “Klappen nonedju! Want zonder applaus hoeft het voor mij niet meer.”
