Overal in ons land wordt stilgestaan bij de Watersnoodramp die Zeeland precies zeventig jaar geleden trof. Ook in de provincie Limburg wordt de ramp herdacht.
In de nacht van 31 januari op 1 februari 1953 braken in Zeeland de dijken. Een combinatie van storm en springtij zorgde ervoor dat een groot gebied onder water kwam te staan. “Een afschuwelijke ramp. Vanuit Limburg werd destijds volop meegeleefd met de getroffen Zeeuwen. Voor ons Limburgers zijn overstromingen natuurlijk nauwelijks voor te stellen”, zegt Anton de Meyster van Waterschap Limburg.
De ramp vormde destijds de aanleiding voor de start van de Deltawerken. Langs de kust werd een indrukwekkend netwerk van stormvloedkeringen gebouwd dat Zeeland voortaan zou beschermen tegen het woeste water.
“Gelukkig hebben we van de Watersnoodramp allemaal wel ons lesje geleerd. Na 1953 is er nooit meer een overstroming geweest”, aldus De Meyster. “Achteraf is het moeilijk te begrijpen hoe de Zeeuwse waterschappen destijds zo konden falen. Maar goed, wij in Limburg hebben natuurlijk makkelijk praten. Wij wonen veilig enkele meters boven zeeniveau. Een overstroming is hier ondenkbaar.”
