In China zorgt een hoge werkloosheid onder voornamelijk jonge mensen voor de opkomst van zogeheten ‘nepbaankantoren’.
In deze ruimtes kunnen bezoekers tegen betaling van enkele euro’s per dag een bureau huren, zodat zij de indruk kunnen wekken dat ze werk hebben. De maatschappelijke druk om professioneel succesvol te zijn is in China groot, en sociaal aanzien is sterk verbonden met werk. Door het gebrek aan geschikte banen en de economische tegenwind zoeken velen naar manieren om gezichtsverlies en familiezorgen te vermijden.
Het fenomeen leidt tot verdeeldheid. Voorstanders zien de kantoren als een uitweg die structuur biedt en stress vermindert, terwijl critici de praktijk als oneerlijk en geldverspilling bestempelen. In sommige kantoren worden zelfs regels gehanteerd en opdrachten gegeven om huurders klaar te stomen voor een echte baan.
Ondanks aanpassingen aan de manier van het tellen van werkloosheid, blijft de crisis op de Chinese arbeidsmarkt schrijnend. Steeds meer stemmen pleiten voor openheid over werkloosheid en de sociale druk die ermee gepaard gaat.
