Vermoeidheid, onredelijkheid en emotioneel totaal instabiel. Bij de meeste vrouwen met PMS verdwijnen de klachten na een paar dagen vanzelf. Voor Maaike Kreijting is het anders. Zij heeft langdurig premenstrueel syndroom, ook wel bekend als long PMS.
Om de ziekte meer onder de aandacht te brengen, zocht Maaike contact met de media. “Als jullie koffie willen, dan moet je dat zelf even pakken”, zegt ze, als ze ons met een chagrijnig hoofd ontvangt.
“Het begint vijf dagen voor mijn menstruatie”, vertelt Maaike. “Dan ben ik een vervelend, prikkelbaar rotwijf waar je geen normaal gesprek meer mee kunt voeren. Ik huil om de kleinste dingen en ik zoek ruzie. Dat duurt zo’n vier weken en daarna begint de cyclus opnieuw. Eigenlijk ben ik dus altijd bloedchagrijnig.”
Haar huisarts kan niets voor Maaike doen: “Hij zegt dat het niets met mijn cyclus te maken heeft. Volgens hem heb ik een onuitstaanbaar, grillig, weerzinwekkend kutkarakter. Zelf noem ik het liever long PMS.”
Met tegenzin poseert Maaike nog voor onze fotograaf, daarna moeten we vertrekken. “Kijk maar wat je ermee doet, ik lees jullie artikelen toch nooit”, zegt ze. “En als jullie koffie hebben gepakt, wat ik trouwens tamelijk onbeschoft vind want je bent hier te gast, is het dan echt teveel moeite om even het kopje in de vaatwasser te zetten?”
