Jarenlang was hij een bekende verschijning in de straten van Remsbeek. Nu, na 68 jaar flitsbezorgen, vindt Herman Kalthuis het mooi geweest.
Herman (81) kreeg het flitsbezorgen met de paplepel ingegoten. “Ik leerde het vak van mijn vader”, vertelt hij. “Mijn vader begon de bezorgdienst in 1921. Hij was echt een pionier. Dat je gewoon kon bellen en dat er dan iemand binnen tien minuten een aardappel kwam brengen, dat was echt iets nieuws in die tijd.”
Kort na de oorlog nam Herman de flitsbezorgdienst over. “Ik was pas 12, een knulletje nog. Toch stond ik al 24 uur per dag paraat voor het geval iemand een boodschapje nodig had. Klanten belden soms midden in de nacht, omdat ze een trek hadden in een plak ham. En hup, daar ging ik, met mijn paard in galop. Binnen vijf minuten stond ik voor de deur, mét ham. Een mooie tijd was dat.”
In de afgelopen jaren zag Herman het vak veranderen. “Tegenwoordig zijn het snelle jongens op scooters die levensgevaarlijke toeren uithalen om steeds sneller te bezorgen. Daar kan ik met mijn paard gewoon niet tegenop. Voor de echte, ambachtelijke flitsbezorger is geen plaats meer in dit dorp. Ja, dat vind ik best jammer.”
Het is inmiddels kwart over elf in de avond als de telefoon gaat. Voor de laatste keer noteert Herman een bestelling. Vier seconden later springt hij op zijn paard. “Naar de Oosterhoekseweg”, roept hij. “Daar heeft iemand onmiddellijk een banaan nodig.”
