Zelfs in het tijdperk waarin vrijheid en zelfbeschikking hoog in het vaandel staan, worden kinderen nog steeds onderworpen aan een schokkende vorm van onvrijwilligheid: gedwongen vakanties met hun ouders. Miljoenen Nederlandse kinderen staat het in de komende maanden weer te wachten. Onder jongere generaties wordt deze praktijk met veel verontwaardiging ontvangen en beschreven als “gezinsontvoering”.
“Het wordt een rondreis van 21 dagen door Indonesië. En weg is de helft van m’n welverdiende zomervakantie”, klaagt de 13-jarige Sem met betraande ogen, terwijl hij nerveus op zijn smartphone tikt. “Niets heb ik in te brengen. Het voelt echt als een ontvoering. Vorig jaar werd ik letterlijk uit mijn kamer gesleept, weg van mijn vrienden en games, om twee weken vast te zitten in een stoffig dorpje in Frankrijk zonder fatsoenlijke wifi. Hoe is dat legaal?”
Sem is niet de enige die zich gevangen voelt. De 10-jarige Lisa deelt een soortgelijke ervaring: “Vorig jaar namen mijn ouders me mee naar een camping in Italië. Camping! Dat is een combinatie van muggen, mieren, keiharde matrasjes, halflauw zwembad, vies brood en slechte verbinding. En dat in een klein tentje opgepropt met een duo opvoeders. Wie wil er nu kamperen als je thuis Netflix en TikTok hebt? Dit jaar dreigen ze met een wandelvakantie in de Alpen. Ik krijg al kramp als ik naar de folder kijk. Dit moet stoppen!”
Gezinsontvoering
Onderzoek van de prestigieuze Instituut voor Jongerenbehoeften (IJB) in Almere onthult dat 85 procent van de kinderen tussen 4 en 16 jaar liever thuis blijft, bezig met videogames, sociale media, of gewoon rondhangen met vrienden. “Het is verontrustend dat kinderen in een tijd van zoveel technologische vooruitgang nog steeds worden onderworpen aan deze archaïsche vorm van gezinsontvoering”, stelt professor Annemieke Vrijstaat van het IJB.
Toch blijven ouders hardnekkig geloven dat vakanties goed zijn voor de “familiebanden” en “onvergetelijke herinneringen” creëren. “Toen ik jong was, ging ik altijd met mijn ouders mee op vakantie en ik vond het geweldig”, zegt vader Bart (44) uit Tilburg, die volgens zijn kinderen hopeloos ouderwets is. “Ik wil dat mijn kinderen dezelfde mooie ervaringen opdoen.”
Kinderen zijn echter niet overtuigd. “Waarom denken mijn ouders dat wat hen gelukkig maakte, ook voor mij werkt?” vraagt de 14-jarige Noah retorisch. “We leven in een ander tijdperk. Wat komt hierna, brieven schrijven met een veer en inkt?”