Er heerst grote verwarring in Brazilië. Plots is men er van mening dat het regenwoud in het Amazonebekken toch niet weg moet.
Jarenlang is er met vereende krachten bijzonder hard gewerkt om zo snel mogelijk, zo veel mogelijk ongerept oerwoud voorgoed uit te wissen. De bevolking was gemotiveerd om er een steentje aan bij te dragen, vooral omwille van de vele voordelen: de winden en boeren van miereneters, brulapen en jaguars zorgen voor grote hoeveelheden methaan, wat een agressief broeikasgas is. Anaconda’s eten er de kwetsbare indianenstammen op, die dankzij de houtkap in veilige en duurzame houtskeletwoningen kunnen worden gehuisvest, een échte job kunnen krijgen en belastingen kunnen betalen in plaats van gewoon maar wat aan te modderen in het bos en high worden door op lianen te kauwen.
De grootste beweegreden om het woud te laten verdwijnen was de alomtegenwoordige frustratie over de schaamteloze profiteurs uit het buitenland, die het amazonewoud de long van de wereld noemen en tegelijk geen cent willen betalen voor de lucht die ze inademen.
Met de komst van een nieuwe president komen plots exotische ideeën aangewaaid. Zo meent Brazilië nu dat zo’n bos in de achtertuin ook voordelen kan hebben. Wat die voordelen zijn, is vooralsnog niet bekend.
