“Na de bevallig hebben ouders alleen aandacht voor de baby. De placenta moet het zelf maar uitzoeken”, zegt verloskundige Peter Kuppersdijk. Volgens hem is de geboorte een zeer traumatische ervaring voor de placenta.
Foto: Nata-lunata / Shutterstock.com
De verloskundige ontdekte dat de placenta vreselijke pijn lijdt tijdens de bevalling. “De placenta zit vol met zenuwen en heeft dus wel degelijk gevoelens. Maar omdat hij geen gezicht en geen stem heeft, kan hij zijn pijn niet uiten”, legt Kuppersdijk uit. “De placenta lijkt rustig, maar hij lijdt in stilte en beleeft de bevalling als een ware hel.”
Ook na de bevalling hoeft de placenta niet te rekenen op liefde en aandacht. Meestal wordt de placenta zo snel mogelijk ontkoppeld van de baby, waarna hij wordt afgevoerd om verwerkt te worden tot veevoer. “Moeders gaan op een harteloze manier met hem om. Soms krijgt hij niet eens een naam”, aldus Kuppersdijk.
De verloskundige pleit voor een humane behandeling van de nageboorte: “Te denken valt aan palliatieve sedatie, waarbij de placenta rustig inslaapt. Moeders moeten de mogelijkheid hebben om de placenta thuis te laten sterven, in huiselijke kring. De placenta heeft recht op een waardig afscheid.”
