ZüRICH - Nederland kan een nieuwe wereldtitel aan zijn toch al indrukwekkende sportgeschiedenis toevoegen: snelwachten. De 46-jarige Bart de Groot uit Apeldoorn, bekend om zijn onovertroffen geduld en zijn talent om schijnbaar oneindig te kunnen wachten, veroverde de eerste plaats op het allereerste wereldkampioenschap Snelwachten in Zürich.
De Groot, een fulltime belastingadviseur, gaf in zijn overwinningsspeech een inkijkje in zijn leven als wacht-kampioen. “Mijn hele carrière is wachten”, zei hij met de kalmte van een man met afgetraind geduld. “Ik wacht op klanten die nooit bellen, op brieven die nooit komen, en op collega’s die altijd ‘nog even een kop koffie halen’. Maar vandaag… vandaag heb ik eindelijk iets om op te wachten dat er toe doet.”
Het WK snelwachten is een uitputtingsslag van epische proporties. Deelnemers worden op willekeurige plekken gedropt, van gemeenteloketten tot postkantoren, en moeten daar wachten totdat hun nummer wordt omgeroepen — of niet. “Het is de ultieme test van je geduld”, aldus organisator Hans Hängenden, voormalig ambtenaar in een Zwitserse gemeente die carrière maakte door acht jaar lang zonder klachten bij dezelfde printer te staan wachten.
Meesterzet
De finale vond plaats bij het beruchte loket 4 van de Zwitserse immigratiedienst, een plek die alleen door kenners wordt gewaardeerd. Na twaalf uur wachten kreeg De Groot eindelijk het verlossende “Volgende!” te horen, waarna hij vrolijk moest toegeven dat hij zijn paspoort vergeten was. Een meesterzet. Zijn Britse rivaal Kevin Standby had toen al de handdoek geworpen en was in huilen uitgebarsten nadat de baliemedewerker hem vriendelijk had verzocht “morgen terug te komen.”
Foto: Photoroyalty / Shutterstock.com
Het deelnemersveld was een bonte verzameling van goed getrainde wachters. Van Braziliaanse ambtenaren tot Franse treinconducteurs — allemaal dachten ze dat zij het wachten hadden geperfectioneerd. Maar niemand kon tippen aan de Nederlandse grootmeester voor wie een wachttijd van drie weken voelt als een licht briesje op een zomerse dag.
Vooral de jongere wachtatleten vielen al snel af. De Zweedse deelnemer die als laatste eindigde bleek een jonge medewerker van een start-up, die al na tien minuten wachten spontaan begon te hyperventileren. “Deze generatie (Gen Z, red.) is niet meer gemaakt voor wachten. Ze krijgen al paniekaanvallen als de wifi een minuut uitvalt”, verklaarde de juryvoorzitter.
Wachtmuziek
De Groot kwam op voorsprong na een langslepende ronde “Aan de telefoon hangen met een internetprovider.” In deze beproeving moeten deelnemers niet alleen wachten tot ze iemand aan de lijn krijgen, maar moeten ze ook eindeloos dezelfde opties intoetsen terwijl ze worden doodgegooid met rustgevende wachtmuziek en de mededeling: “Er zijn nog enkele wachten voor u. U wordt zo snel mogelijk geholpen.”
“Dit wordt een makkie”, voorspelde De Groot met een flauwe glimlach. “Ik heb laatst al acht uur aan de lijn gehangen met een energieleverancier en geen moment mijn geduld verloren. Ik voelde zelfs een beetje trots toen de verbinding werd verbroken net toen ik eindelijk iemand aan de lijn had.”
Met de wereldtitel op zijn naam kan Bart de Groot waarschijnlijk rekenen op een gouden toekomst in de wachtsport. Toch is dit nog niet zeker. Diverse instanties hebben aan De Groot aangegeven dat ze daar waarschijnlijk binnen zes tot twaalf maanden uitsluitsel over kunnen geven.
