UTRECHT - ‘Wij hebben u gemist’, zo luidt de boodschap op het briefje dat menig solistisch functionerende pakketbezorger achterlaat bij een gesloten deur. Hoewel lange tijd nauwelijks werd stilgestaan bij dit verontrustende gemistbriefje, uiten steeds meer Nederlanders hun zorgen over de psychische gesteldheid van pakketbezorgers. Zij vragen zich af of een individu dat over zichzelf praat in de wij-vorm niet beter af is in een psychiatrische kliniek dan in een witte bestelbus.
Zo ook Mirjam Benthof (38) uit Deventer, die zich door het mislopen van een besteld pakketje plots bewust werd van de mentale problemen van haar pakketbezorger. “In eerste instantie baalde ik natuurlijk als een stekker dat ik te laat bij de voordeur was om mijn pakketje aan te nemen”, blikt Mirjam terug. “Maar dit jammerlijke gevoel verdween al gauw toen ik met het gemistbriefje in mijn hand de voordeur opendeed en de koeriersbus met daarin slechts één bezorger zag wegrijden. Ik dacht: huh, één bezorger?! Hoe kan dat nou? Meteen voelde ik mededogen met de jongeman achter het stuur die vermoedelijk geen realiteitsbesef had. Ik hoop zo dat pakketbezorgers als hij de hulp krijgen die zij nodig hebben.”
Volgens psychiater Claire Vossenbelt (47) is dat helaas vaak niet het geval: “Alleenwerkende pakketbezorgers die over zichzelf spreken in de wij-vorm kampen vaak met uiteenlopende psychische klachten of stoornissen. Denk hierbij aan schizofrenie, een dissociatieve identiteitsstoornis of een narcistische persoonlijkheidsstoornis. De meeste pakketbezorgers ervaren hun verstoorde belevingswereld en imaginaire vrienden echter niet als een probleem, waardoor zij onder de klinische radar blijven en gespecialiseerde zorg en medicatie mislopen.”
Hoe kunnen we voorkomen dat de geestelijke toestand van pakketbezorgers nog verder aftakelt? “Wees wat vaker thuis”, adviseert Vossenbelt. “Hierdoor komen pakketbezorgers weer even in contact met mensen uit de echte wereld. Dat zal ze goed doen. Natuurlijk kan een kort gesprekje bij de voordeur de mentale klachten van de pakketbezorger niet wegnemen, maar mogelijk wel stabiliseren. Wellicht zorgt deze sociale buffer er ook voor dat pakketbezorgers hun ietwat ongemakkelijke, wantrouwende en gehaaste houding dan even kunnen loslaten.”
