Wie denkt dat mensen met een uitkering de hele dag niets doen, heeft het mis. Veel uitkeringsgerechtigden klagen over de hoge werkdruk. Wij liepen een dagje mee met uitkeringstrekker Myrna Ochtenboer.
Foto: Marcos Mesa Sam Wordley / Shutterstock.com
Myna zegde acht jaar geleden haar baan op om van een uitkering te genieten. “Ik had gehoopt op meer vrije tijd, maar dat viel vies tegen. Ik moet van het UWV keihard werken om mijn uitkering te behouden”, klaagt de 48-jarige Utrechtse.
Myrna staat ’s morgens al om 09:00 uur op. “Na het ontbijt klap ik mijn laptop open en begin ik met het trekken van de uitkering. Ik lees mijn berichten op het internetportaal van het UWV. Daarna begin ik aan mijn sollicitatietaken”, vertelt ze. “De kunst is om te reageren op vacatures waarvoor ik niet gekwalificeerd ben. Want als je wordt aangenomen, breng je je uitkering in gevaar. Dat is het spel.”
Rond 12:00 uur begint Myrna aan haar middagpauze. Myrna eet een boterhammetje, drinkt een glaasje sherry en gaat naar de Aldi voor boodschappen. Maar veel tijd om te ontspannen is er niet. Om drie uur moet ze weer aan het werk.
“Sollicitatietraining”, vat Myrna haar middagactiviteiten samen. “Dat betekent dat ik verplichte online cursusjes moet doen, waarmee ik mijn inzet veins. Ik leer bijvoorbeeld hoe ik een behoorlijke sollicitatiebrief kan vermijden. Daarna maak ik een uurtje ruzie met met werkcoach en dan moet ik nog mijn bijverdiensten opgeven. Ook dát is een zorgvuldig klusje, want als je alles opgeeft word je gekort op je uitkering.”
Pas om 17:00 uur zit Myrna’s werkdag er op. “Dan ben ik echt kapot”, zegt ze. “Mensen denken veel te makkelijk over het trekken van een uitkering. Ze hebben geen idee wat daar allemaal bij komt kijken. Een uitkering trekken is echt een vak. De werkdruk ligt hoog. En het wordt ook nog slecht betaald. Als je daar geen zin in hebt, kun je beter blijven werken.”
