HOENDERLOO - Het hartverscheurende geluid van de huilende wolven op de Veluwe heeft tot onrust geleid onder dierenliefhebbers. Waarom zijn de wolven zo verdrietig? Volgens dierenpsycholoog Andermans Vlugt geven de wolven een duidelijke boodschap af: ze voelen zich niet welkom.
Wie ’s avonds over de Veluwe loopt, hoort de wolven luidkeels huilen. Volgens de dierenpsycholoog zijn de huilbuien een teken van onderliggend psychisch lijden. “We zien tekenen van sociaal-emotionele stress. De wolven ervaren weerstand vanuit de menselijke samenleving. Ze voelen zich buitengesloten en ongewenst”, legt hij uit.
Sinds de terugkeer van de wolf in Nederland laaien discussies op over hun aanwezigheid. Boeren vrezen voor hun vee, wandelaars maken zich zorgen over veiligheid, en politici spreken geregeld over regulering of afschot. Vlugt denkt dat deze spanningen de dieren niet ontgaan. “Wolven zijn uiterst gevoelig. Ze merken dat er over hen wordt gesproken alsof ze een probleem zijn. Dat doet iets met hun gevoel van bestaansrecht. De huilbuien duiden op intens verdriet.”
Of de huilende wolven met meer begrip zullen kalmeren, valt volgens Vlugt nog te bezien: “Wellicht is er ook een stukje traumaverwerking nodig in de vorm van therapie. Hoe dan ook, we moeten hier wel wat mee.”
