Naast haar ligt een grote stapel zakdoeken die allemaal nat zijn. Met haar hoofd in haar handen zit ze voor zich uit te kijken. Haar ogen zijn rood en nat. Zo nu en dan schudden haar schouders en klinkt een snikkend geluid. Stefanie heeft het heel moeilijk. Steeds weer denkt ze eraan: het klimaat gaat kapot.
Stefanie (16) is een van de naar schatting duizenden zogenoemde klimaathuilers. Zij kunnen hun zorgen om het klimaat emotioneel niet meer aan. Vooral veel jongeren, zoals Stefanie, huilen om het klimaat.
Stefanie’s huilbuien begonnen toen ze ‘An Inconvenient Truth’ bekeek. Met deze schokkende documentaire legde de Amerikaan Al Gore de vinger op de zere plek: het klimaat wordt volgens hem zeer bedreigd en de mensheid moet in actie komen.
Stefanie zelf moet steeds huilen, dus haar moeder vertelt: “De laatste jaren hoeft ze niet eens meer tv te kijken of wat te lezen over het klimaat. ’s Morgens denkt ze er al aan en komen de tranen. De hele dag gaat dat door: tranen, tranen, tranen. Ik heb al zo vaak gezegd: ‘meissie, het komt wel goed’. Maar het helpt niets, want ze antwoordt dan gelijk met ‘nee, mam, het gaat juist iedere dag slechter’. Ik zou het bijna zelf nog gaan geloven.”