AMSTERDAM - Hoewel de stationspiano jaren geleden werd geïntroduceerd om reizigers te verbroederen, lijkt de NS het tegenovergestelde effect ermee te hebben bereikt. Veel reizigers blijken namelijk met jaloezie, walging of gevoelens van minderwaardigheid het pianospel gade te slaan.
“Het stoort mij enorm als ik weer zo’n elitaire kwal op een kruk zie spelen”, bromt reiziger Finn (29) uit Amersfoort. “Kennelijk vindt de NS dat alleen klassiek geschoolde, muzikale reizigers een platform verdienen. Mijn hobby’s en passies doen er blijkbaar niet toe, want er is geen station in Nederland met een sintelbaan waarop ik tijdens mijn overstaptijd even kan hordelopen. Sterker nog, geen enkel station heeft de aanleg van een sintelbaan überhaupt ooit overwogen. Het is een schande.”
Ook onder muzikale reizigers heerst grote onvrede over het feit dat louter een piano op stations beschikbaar wordt gesteld. Zo zou reiziger Henk (48) uit Groningen graag los willen gaan op een drumstel om wachtende forenzen te vermaken. Lisa (20) uit Zwolle hoopt op de komst van stationssaxofoons en Koen (24) uit Rotterdam wacht nog altijd op een stationscomputer waarop hij als dj zijn elektronische muziek kan creëren en aan omstanders kan laten horen.
