Wie goed oplet bij natuurfilms, ziet dat er tegenwoordig steeds meer olifanten rondlopen die nauwelijks of geen slurf meer hebben. Deze ‘slurfloze’ dieren worden zo veel mogelijk buiten beeld gelaten. Waarom eigenlijk?
Foto: Donovan van Staden / Shutterstock.com
Volgens bioloog Maarten de Winter probeert men een sprookje in stand te houden. Hij legt uit: “Ooit had iedere olifant een flink ontwikkelde slurf. Maar zo’n ding is natuurlijk niet echt nodig om te eten. Eigenlijk zit ‘ie zelfs in de weg. De evolutieleer zegt: als iets een lichaam hindert in zijn voortbestaan, dan wordt het vroeg of laat vanzelf afgestoten. En dat is nu het geval. De slurf verdwijnt.”
De Winter: “Wij wetenschappers spreken overigens over dieren die al dan niet slurfdragend zijn. ‘Slurfloos’ klinkt net alsof ze iets missen. Dat is niet zo, het is een overbodig ding. Onze voorouders wisten trouwens al hoe het zat. Die hadden het over een verhaaltje dat uitgeblazen werd door een olifant met een lange snuit. Snuit dus, niet slurf.”
