Foto: Hans Slegers / Wirestock Images / Shutterstock.com
Terwijl de zomer nog moet beginnen, is voor veel volwassenen de voorpret van de sinterklaasviering al begonnen. En waar kinderen zich verkneukelen op een leuk feestje, maken ouderen zich op voor een matpartij om voor eens en altijd het sinterklaasfeest in hun voordeel te laten beslissen. Sinterklaas zelf is het inmiddels meer dan beu.
Hoewel Sinterklaas in het voorjaar liever geen interviews geeft, maakt hij voor ons een uitzondering. “Bij jullie in Nederland wordt nu al over het sinterklaasfeest gediscussieerd. En mij wordt niets gevraagd, terwijl het verdomme MIJN feest is”, moppert hij. “Jullie zijn de enige journalisten die mij de gelegenheid geven om mijn kant van het verhaal te vertellen.”
Sinterklaas ontvangt ons op een regenachtige ochtend bij hem thuis in Spanje. De kamer ruikt muf. Voor ons zit een zichtbaar vermoeide goedheiligman. “Dorst?”, vraagt hij, terwijl hij voor zichzelf een whisky inschenkt. We bedanken beleefd, het is immers nog geen tien uur in de ochtend.
“Vroeger stond de viering van mijn verjaardag nog voor de overwinning van het goede,” zegt Sinterklaas met een gebroken stem. “Het feest van Sinterklaas had een simpele, maar broodnodige moraal: ‘wie goed doet, goed ontmoet’. Maar de kinderen van toen hebben verdomd weinig opgestoken van mijn feest. Sterker nog, nu ze volwassen zijn vliegen ze elkaar voor de ogen van duizenden kindertjes in de haren. De eerste sinterklaasdode lijkt nog slechts een kwestie van tijd.”
Verbale diarree
“Ik zie nog maar één oplossing”, zegt Sinterklaas, terwijl hij nog een whisky pakt. “De toekomstige intochten moeten volledig volwassenenvrij worden. Want volwassenen zijn vol van hun eigen gelijk en hebben last van verbale diarree. Mijn Pieten werken niet meer 24-uur per dag, komen minder in aanraking met schoorsteenroet en zijn dus minder zwart. Hoe eenvoudig kan het zijn? En toch zijn er nog veel volwassenen die het een schande vinden dat mijn Pieten niet meer als slaaf worden behandeld. Zij eisen een pikzwarte Piet en zijn bereid om daarvoor ten strijde te gaan. Daar zakt je mijter toch van af?”
“Maar daar blijft het niet bij,” zegt Sinterklaas fel. “Want daar tegenover staan ook weer andere volwassenen die dreigen om Pieten, die toevallig net iets te hard hebben gewerkt, voor de ogen van feestende kinderen op hun gezicht te willen meppen.”
Sinterklaas besluit ons gesprek met een emotionele oproep: “Beste kindertjes, laat jullie ouders voortaan thuis. Ik kan ze niet meer luchten of zien.”
