We worden hartelijk ontvangen in zorgpaleis Drakensteyn. Het personeel leidt ons naar de kamer van prinses Beatrix. Haar gezicht fleurt op als de deur open gaat. Maar de blijdschap slaat om in teleurstelling als ze ziet dat we journalisten zijn en niet een van haar kinderen. Er verschijnt weer een kleine glimlach als ze de bloemen aanneemt die we voor haar hebben meegenomen.
Hier viert prinses Beatrix haar 85ste verjaardag, in stilte, zonder haar oudste zoon. Hij is op Bonaire en heeft geen tijd voor een bezoek aan zijn oude moeder. “Ik had het heel erg leuk gevonden om hem weer eens te zien. Maar dat zit er dit jaar niet in. Hij wilde zijn vakantie er niet voor verzetten”, zegt prinses Beatrix zacht.
Beatrix staart naar buiten. De stilte in haar kamer wordt alleen doorbroken door het geluid van een tikkende klok en het lepeltje waarmee ze langdurig in haar koffie roert.
“Soms denk ik weleens aan vroeger”, mijmert ze. “We hadden zo’n hecht gezin. Er was altijd gezelligheid. Paardrijden, staatsbezoekjes, Koninginnedag, we deden alles samen. Maar nu past zelfs mijn verjaardag al niet meer in zijn drukke agenda.”
Weer valt een lange stilte. Langzaam rolt een traan over het gezicht van de prinses. Dan herpakt ze zich: “Nee, ik begrijp het ook wel een beetje. Hij is geen kind meer. Hij is een volwassen man. Hij heeft nu zelf een gezin waarvoor hij moet zorgen. Een vrouw, drie kinderen, een drukke baan. En nu is hij op vakantie. Dat was blijkbaar belangrijker dan de verjaardag van zijn oude moeder. Maar goed, het is al 10:00 uur, willen jullie een glaasje sherry?”
