AMSTERDAM - “Ik wist niet of het zou lukken. Gedachten laten zich namelijk niet makkelijk sturen. Toch heb ik echt geprobeerd om tijdens de Nationale Dodenherdenking niet aan mijn familie in Gaza te denken”, zegt de 25-jarige Layla.
Layla had van tevoren de lijst doorgenomen van dingen waaraan zij tijdens de Nationale Dodenherdenking mocht denken. “Het is goed dat het Comité 4 en 5 mei deze lijst bekendgemaakt had”, zegt ze. “Anders gaan mensen zelf bepalen aan wie ze denken. Dat kan niet de bedoeling zijn.”
Tijdens de Nationale Dodenherdenking werden de slachtoffers van oorlogen herdacht, maar niet allemaal. Het Nationaal Comité 4 en 5 mei had ’s ochtends officieel bekendgemaakt welke slachtoffers herdacht zouden gaan worden en welke niet. Zo werden wel de oorlogsslachtoffers herdacht die vielen in Libanon, Joegoslavië en Afghanistan, maar mocht er niet gedacht worden aan mensen in Oekraïne of Gaza. Vooral dat laatste was voor Layla best lastig.
Excuses
Layla woont in Amsterdam, maar een groot deel van haar familie woont in Gaza. “Woonde, want hun huizen bestaan niet meer”, corrigeert Layla. “Natuurlijk wilde ik me heel graag aan de richtlijnen van het Comité 4 en 5 mei houden, maar ik merkte dat mijn gedachten tijdens het herdenkmoment per ongeluk toch eventjes afdwaalden naar mijn familie, de oorlogsslachtoffers in Gaza. Daar bied ik mijn excuses voor aan.”
