Paus Leo XIV heeft zijn eerste pauselijke brief uitgebracht, getiteld "Dilexi te", waarin hij nadrukkelijk de lijn van zijn voorganger Franciscus voortzet.
De apostolische exhortatie richt zich op de liefde voor de armen en benadrukt dat zorg voor de minderbedeelden geen keuze maar een plicht is voor alle gelovigen. Leo voltooit hiermee het werk van Franciscus, waarvan het merendeel van de brief al door hem was opgesteld en die aansluit op de laatste encycliek "Dilexit nos" van Franciscus. In zijn brief wijst Leo op de structurele oorzaken van armoede, zoals materiële hebzucht en een ongereguleerde markteconomie, die ongelijkheid en milieuverwoesting veroorzaken.
Hij pleit voor meer politiek engagement om deze problemen aan te pakken en waarschuwt voor de "dictatuur van een dodelijke economie". Ook benadrukt hij het belang van een humaan migratiebeleid, een thema dat hij vanuit zijn ervaring als missionaris in Peru ondersteunt. Hiermee bevestigt Leo XIV zijn inzet voor sociale rechtvaardigheid binnen de katholieke Kerk en daarbuiten.
