UTRECHT - Actieve levensbeëindiging is in Nederland relatief goed geregeld, maar in spoedsituaties ondervinden artsen allerlei problemen. Zo zijn bij acute euthanasie vaak niet de juiste middelen voorhanden. Artsen moeten dan improviseren met bijvoorbeeld een bijl of een stuk touw.
Huisarts Hans van Zon herkent de problematiek. “Onlangs reed een 95-jarige patiënte per ongeluk met haar rollator tegen mijn auto. Ze bleef maar sorry zeggen, maar ik stelde direct een behandelingsplan op”, aldus de arts. “Gezien de pijnlijke situatie stelde ik vast dat haar leven voltooid was. Acute euthanasie was de enige optie. Helaas was midden op straat geen overdosis morfine voorhanden. Ik moest de behandeling uitvoeren met een stoeptegel.”
Bruno Lüdke werkt als spoedeisende hulp verpleegkundige in het ziekenhuis. Ook hij moest bij acute euthanasie creatief zijn: “Er werd een patiënt binnengebracht die van de trap was gevallen. Hij had zijn been op twee plaatsen gebroken. Erg pijnlijk. Acute euthanasie was noodzakelijk, al konden wij de patiënt daarvan niet overtuigen. Wij moesten hem met drie man vasthouden om hem uit zijn lijden te kunnen verlossen.”
