Sinds de invoering van het statiegeld op blikjes zijn er in Nederland allerlei aanloopproblemen, maar in het buitenland is de situatie nog slechter. In Afrika moeten mensen soms kilometers lopen om hun statiegeldblikjes te kunnen inleveren.
Voor de 27-jarige M’bowto Kebeilo uit Tanzania is het inleveren van zijn statiegeldblikjes een helse tocht. Elke zaterdag loopt hij 21 kilometer in de brandende zon naar de dichtstbijzijnde inleverautomaat. “Er zijn hier heel weinig inleverpunten. En de inleverautomaten zijn regelmatig kapot. Dan heb ik dus dat hele eind voor niks gelopen”, zucht hij. “Natuurlijk kun je zeggen: gooi die blikjes gewoon bij het restafval en laat dat statiegeld toch zitten. Maar dat vind ik niet duurzaam. Bovendien zijn de salarissen hier veel lager dan in Europa. Voor ons is 15 cent per blikje veel geld.”
Vandaag heeft M’bowto geluk. De inleverautomaat werkt. Geduldig duwt hij zijn blikjes in de machine en loopt met het bonnetje naar de kassa om zijn statiegeld te incasseren. Daarna begint M’bowto aan de lange voettocht naar huis. De vraag is hoe hij het volhoudt bij een temperatuur van ruim 42 graden. “Soms neem ik voor de terugweg een paar blikjes Red Bull mee”, vertelt hij. “Maar niet te veel, want die moeten ook allemaal weer worden ingeleverd.”
