Absurd in het Nederland anno 2019, maar het is echt waar: De 14-jarige Lotte moet elke dag dertien meter lopen voor een stabiele, draadloze internetverbinding. In haar eigen kamer heeft ze geen ontvangst.
‘s Morgens vroeg moet Lotte al ruim voor zeven uur opstaan om Facebook, Instagram en Snapchat te checken. Daarvoor moet ze maar liefst een volle dertien meter – trap en gang inbegrepen – lopen naar de woonkamer. Want daar staat de enige draadloze router van haar gezin. In haar eigen kamer heeft ze geen ontvangst, net zoals in de meeste vertrekken van de bovenverdieping. De vloer is er te sterk geïsoleerd en het ontbreekt haar vader aan de technische kennis om een extra hotspot te installeren.
“Ik moet de wifi delen met mijn moeder, mijn vader, mijn broer Nick en mijn zus Tessa. Daardoor is de verbinding supersloom, zeker als mijn broer een aflevering van Game of Thrones aan het downloaden is. Soms duurt het wel zeven of acht seconden voor Instagram op mijn iPhone refresht”, vertelt ze.
Lotte is slechts één van de vele honderden kinderen in ons land met thuis een slechte wifi-ontvangst. Toch houdt ze de moed erin: “Mijn zus gaat volgend jaar rechten studeren aan de Universiteit Leiden. Als ze daar op kamers zit, kan ik misschien naar haar kamer verhuizen. Daar krijgen we soms wel één of twee streepjes wifi.”