MALMö - Het Eurovisiesongfestival van 2024 staat op het punt een stormachtige start te maken voor Nederland, maar niet op de manier waarop songfestivaldeelnemer Joost Klein had gehoopt. De Nederlandse inzending, “Europapa”, dreigt te worden gediskwalificeerd wegens een gebrek aan inclusiviteit.
De kritiek komt van feministische organisaties uit heel Europa, die het nummer beschuldigen van het versterken van stereotypen en het negeren van de diversiteit in Europa.
“Europapa? Meer zoals Europatriarchie!”, sneert Lisa Bergmann, een spilfiguur in de European Feminist Alliance (EFA). “Dit nummer doet alsof het 1950 is en het Europese continent bevolkt wordt door niets dan witte mannen in een blauw pak. Het is alsof ze een relikwie uit een vorig tijdperk hebben opgegraven en het als muzikaal meesterwerk willen verkopen.”
Het lied dat als een mantra in het hoofd blijft hangen, belicht volgens Bergmann de glorie van een ver verleden waarin mannen de dienst uitmaakten en “vadertje staat” heerste. Het zou een rechtstreekse aanval zijn op de vooruitgang van de vrouwenrechten en gendergelijkheid in Europa.
Terwijl de strijd woedt over de toekomst van “Europapa”, rest de Nederlandse delegatie slechts één vraag: zal de inclusieve harmonie van Europa triomferen op het Eurovisiepodium, of zal “Europapa” eindigen als een triest, doch lachwekkend reliek van het verleden?