Vorige maand had nog niemand van ‘sensitivity readers’ gehoord. Dankzij de ophef over de boeken van Roald Dahl weten we dat ze bestaan. Wat doet een sensitivity reader precies? Wij spraken met sensitivity reader Inge (28).
“In opdracht van een uitgeverij moet ik boeken ‘proeflezen’. Alle fragmenten waaraan mensen zich mogelijk zouden kunnen storen, onderstreep ik. Die worden dan uit de tekst gehaald, zodat het uiteindelijke boek niemand meer per ongeluk zou kunnen kwetsen”, legt Inge uit. “Alles wat ook maar een béétje op het randje zit, laat ik verwijderen. Eigenlijk ben ik pas klaar als ik alle creativiteit eruit geramd heb en het boek heb gereduceerd tot een laf, smakeloos en oninteressant stapeltje papier.”
Als sensitivity reader leest Inge zo’n veertig boeken per maand. “Maar ik maak wel een selectie hoor”, zegt ze. “In principe lees ik alleen boeken van witte auteurs. Ook heb ik een hekel aan schrijvers met een andere geaardheid. God bestaat niet en Jezus was een hufter, dus boeken over religie lees ik ook niet. En ik lees ook geen werk van schrijvers die overduidelijk te dik zijn, of lelijk, zoals mannen met rood haar. Boeken die dan nog overblijven, daar ga ik godverdomme met de stofkam doorheen. Zoals boeken van Roald Dahl. De tekst mag op geen enkele manier nog kunnen kwetsen.”
