Uit onderzoek blijkt dat personeelsmanagers nog steeds selecteren op afkomst. Mensen met een buitenlandse naam worden minder vaak uitgenodigd voor een sollicitatiegesprek. De van oorsprong Marokkaanse Fatima El Boudhdini besloot daarom haar naam te veranderen.
“Een heel ingrijpende stap”, bekent Fatima, “maar onvermijdelijk als je serieus een baan zoekt. Ik heb er lang over getwijfeld, maar ik ben er nu uit. Ik kies een echte grijze, nietszeggende, Nederlandse truttennaam: Wilma.”
Fatima weet heus wel dat een andere voornaam aannemen een hoop administratieve rompslomp teweeg brengt. Fatima neemt een hapje van haar bokkenpootje en wordt even emotioneel: “Maar als ik me dan echt Nederlands voel? Ik heb het ervoor over, echt!”
Dat personeelsmanagers mensen met niet-Nederlandse namen moeilijker aannemen, is ook bekend bij de vakbonden. “Grove schande!” foetert J. Steevens van Vakbondscollectief Nederland verontwaardigd, “het is toch te gek voor woorden dat Fatima haar naam moet veranderen om mee te tellen op de Nederlands arbeidsmarkt?” Steevens vindt dat het laatste woord hier nog niet over is gezegd.
Fatima gaat deze zomer naar de rechtbank om alles in orde te maken. Nog dit jaar hoopt ze, als Wilma, een baan te krijgen.
