
UTRECHT - Volgende week verschijnt het langverwachte levensverhaal van de wolf die Nederland in zijn greep hield: Bram. Het vuistdikke boek geeft volgens schrijfster en biografe Annelien Wikkes een compleet en indringend portret van de beroemde wolf, van zijn getraumatiseerde jeugd in Duitsland tot zijn wrede dood op de Utrechtse Heuvelrug.
Volgens de schrijfster is het beeld dat in de media is geschetst volstrekt eenzijdig. “Bram kwam uit een probleemnest in Oberschönau”, duidt Wikkes de sociaal-economische achtergrond van de wolf. “Zijn ouders waren de daar zeer beruchte probleemwolven Thomas en Christiane. Zijn jeugd was niet makkelijk. Honger en geweld waren schering en inslag in het Duitse wolvengezin. Het was die toxische thuissituatie die Bram deed besluiten te emigreren.”
Onbegrip
“In 2022 kwam Bram naar Nederland, op zoek naar liefde en geborgenheid. Echter, de realiteit in de polder bleek weerbarstiger dan gedacht. Hij zocht verbinding met de Nederlanders, maar stuitte vaak op onbegrip en verbale agressie”, analyseert Wikkes. “Bram confronteerde ons met de harde en zelfs ronduit ongastvrije houding als het om nieuwkomers gaat.”
Depressie
De schrijfster erkent dat de genetische verschillen tussen mens en wolf soms tot frictie leidden. “In zijn wanhopige zoektocht naar acceptatie ging Bram soms wat onbehouwen te werk, wat leidde tot weerstand onder de laagopgeleide bevolking van de Utrechtse Heuvelrug. Zij interpreteerden zijn toenadering als dreiging. Bram raakte gedesillusioneerd en depressief.”
Het verhaal kent, zoals bekend, geen happy end. “Uiteindelijk werden zijn pogingen om verbinding te leggen tussen mensen en dier hem fataal; Bram werd met een laf schot in de rug vermoord”, besluit Wikkes somber.
“Het is van cruciaal belang dat we de nalatenschap van Bram niet reduceren tot een reeks incidenten, maar zien als een noodzakelijke paradigmashift”, betoogt Wikkes. “Bram heeft ons een onbarmhartige spiegel voorgehouden over onze eigen identiteit en onze vermeende superioriteit op de Utrechtse Heuvelrug. Hij dwong ons tot een pijnlijke confrontatie met ons eigen ego: zijn wij de beheerders van het bos, of slechts tolerante passanten die de werkelijke wildernis niet meer verdragen? Bram stelde de vraag wie de ware indringer is: het dier dat zijn instinct volgt, of de mens die vindt dat de natuur zich aan de openingstijden van het pannenkoekenhuis moet houden.”
Het boek ‘Bram, een wolvenleven in existentiële wanhoop’ ligt vanaf maandag in de boekhandel.

