Een vaak vergeten groep geestelijken, zo ziet Arnold Biezendijk de ijsheiligen. “De meeste mensen denken alleen aan het weer en zo. Of wanneer je wel of niet iets moet planten. Maar ik beleef het anders. Voor mij betekent het meer. Het zijn heiligen hè, dus ik vind dat een beetje eerbied op z’n plaats is.”
Arnold besteedt ieder jaar aandacht aan de ijsheiligen. “Voor mij is het een tijd van bezinning. Tussen 11 en 14 mei trek ik me terug op een stille plek. Daar buig ik mijn knieën in toewijding en aanbidding voor de ijsheiligen. Het zijn er vier, zoals u weet. Stuk voor stuk roep ik ze aan en smeek ik om hun bijstand.”
Vanuit de kerk is er de laatste jaren weinig aandacht voor de ijsheiligen. Arnold betreurt dat: “Je ziet dat figuren als Jezus en Maria uitgebreid aanbeden worden, maar de ijsheiligen worden stelselmatig genegeerd. Tegelijk zien we dat veel dingen misgaan in de wereld. Neem bijvoorbeeld de klimaatverandering en de opwarming van de aarde. Toeval? Ik dacht het niet.”