“Wat ik me vooral herinner is de vreselijke angst”, vertelt Sanne Eylander. Toen ze vier jaar oud was werd Sanne ontvoerd. De dader bleek haar eigen moeder.
Foto: Quorthon / Shutterstock.com
Het is inmiddels al tien jaar geleden, maar Sanne kan zich nog goed herinneren wat er gebeurde op die dramatische maandagochtend. “Mijn moeder pakte me beet. Ik moest mijn jas aantrekken. Toen sleurde ze me mee naar de auto”, vertelt ze. “Ik was bang. Ik schreeuwde dat ik niet wilde, maar mijn moeder luisterde niet. Ze zette mij in het kinderzitje en daar gingen we.”
Sanne werd meegenomen naar een groot gebouw. “Mijn moeder vertelde dat het een school was. Ik werd op een stoel gezet bij een mevrouw die ‘de juf’ werd genoemd. Toen ging mijn moeder weg. Ik kon alleen maar huilen, heel hard huilen”, herinnert ze zich. “Pas in de middag haalde mama mij weer op. Opnieuw die autorit, maar nu de andere kant op. De ontvoering heeft zich daarna nog talloze keren herhaald.”
Sanne is nu 14 jaar en durft eindelijk over haar ontvoeringen te praten: “Ik wil mijn verhaal kwijt. Maar nog liever wil ik in contact komen met mensen die hetzelfde hebben meegemaakt. Mijn moeder heb ik nooit meer vertrouwd.”
