Inge Breyke is pas 24 en eigenaresse van een succesvolle bontwinkel, CatsBfur. Haar missie: het taboe op kattenbont doorbreken.
Twee jaar geleden begon Inge met haar bedrijf. Inmiddels staat ze aan het roer van een succesvolle onderneming met vier fulltime werknemers. Ze gebruikt kattenbont voor allerlei producten: jassen, mutsen, maar ook sierkussens en sleutelhangers. “In het begin gebruikte ik alleen de vacht van katten die al waren overleden, maar al gauw liepen we tegen tekorten aan. Daarom gebruiken we nu ook asielkatten, die toch moeten worden afgemaakt”, vertelt de jonge onderneemster.
“Kattenbont is een prachtig natuurproduct. Zo’n velletje voelt heerlijk op je huid”, zegt Inge. “Niet alleen in de winter, maar juist ook in de zomer. Als het ’s avonds afkoelt, kun je met een bontdeken nog lekker een paar uurtjes buiten zitten.”
Toch is er ook kritiek op Inge’s bedrijf. Kattenliefhebbers vinden het zielig om de diertjes te doden voor hun vacht. “Zodra het om katten gaat, vinden mensen het zielig. Maar als er een koeienhuid op de vloer ligt, hoor je niemand. Dat is natuurlijk hartstikke hypocriet”, moppert Inge. “Vorige week kwam hier een mevrouw met haar overleden poes. Daar heb ik prachtige sloffen van gemaakt. Dat is toch mooi?”
