Dit is Erik. Althans, dat is de schuilnaam die hij bij zijn geboorte heeft gekregen en waarmee Erik bekend staat bij de mensen om hem heen.
Erik werd door zijn ouders onder het pseudoniem ‘Erik’ opgevoed: “Ze hebben me na mijn geboorte als Erik aangemeld bij de gemeente en spraken me altijd aan met Erik. Ik luisterde braaf naar die naam, al wist ik diep van binnen wel dat er iets niet klopte. Ik voelde me helemaal geen Erik.”
“Pas toen ik een jaar of zes oud was, realiseerde ik me dat Erik niet mijn echte naam kon zijn. Vanaf dat moment ben ik op zoek naar mijn ware identiteit, maar tot op heden tast ik volledig in het duister.”
Erik heeft in de afgelopen jaren vergeefs meerdere psychologen en coaches versleten in de hoop dat zij hem uit zijn identiteitscrisis konden halen. “Daar heb ik nooit iets aan gehad”, blikt Erik terug. “Dan vertelde zo’n therapeut mij dat ik best wat liever mocht zijn voor mezelf, dat ik mezelf moest leren accepteren zoals ik ben en dat ik de naam Erik gewoon mocht omarmen. Gelul natuurlijk! Hij weet niet hoe het is om als Erik door het leven te moeten gaan.”
Ook in zijn werk als schrijver ervaart Erik moeilijkheden. Zo wil hij graag schrijven onder een pseudoniem, maar uitgevers zeggen dat dit niet kan aangezien Erik al een pseudoniem is.
Het dagelijkse gemoed van Erik varieert van chronisch onbegrip en kokende frustratie tot uitgebluste radeloosheid. Het resultaat? Een rotleven. Om recht te doen aan Erik is het echter beter om het beestje bij de echte naam te noemen: dit is geen rotleven, dit is het leven van Erik.
